مدیریت دولتی
یوسف حضرتی
چکیده
در پژوهش حاضر، محتوای سخنرانیهای دولت تدبیر و امید در حوزۀ مدیریت کلان سازمانهای دولتی، دوره اول و دوم ریاست جمهوری از منظر کاربرد ابزارهای انسجام و در چارچوب نقشگرایی هلیدی و حسن (1976) مورد واکاوی قرار گرفتند. پژوهش به شیوۀ تحلیل محتوا و به صورت توصیفی و تحلیلی انجام گرفت و محتوای آن چهار سخنرانی در حوزۀ مدیریت کلان سازمانهای ...
بیشتر
در پژوهش حاضر، محتوای سخنرانیهای دولت تدبیر و امید در حوزۀ مدیریت کلان سازمانهای دولتی، دوره اول و دوم ریاست جمهوری از منظر کاربرد ابزارهای انسجام و در چارچوب نقشگرایی هلیدی و حسن (1976) مورد واکاوی قرار گرفتند. پژوهش به شیوۀ تحلیل محتوا و به صورت توصیفی و تحلیلی انجام گرفت و محتوای آن چهار سخنرانی در حوزۀ مدیریت کلان سازمانهای دولتی بود که به شیوۀ تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای انسجام در چهار سخنرانی استخراج گردید و بسامدگیری شدند. درصد وقوع هریک از ابزارها نیز به دست آمد. پس از بررسی دادهها مشخص شد، سخنرانی اول با 474 مورد، سخنرانی دوم با 444 مورد، سخنرانی چهارم با 421 مورد و سخنرانی سوم با 411 مورد، در به‌کارگیری ابزارهای انسجام به ترتیب در رتبههای اول تا چهارم قرار دارند. در سخنرانی اول، ارجاع بیشترین و معرفگی و زمان، کمترین ابزار انسجام بودند. در سخنرانی دوم، تکرار و معرفگی به ترتیب بیشترین و کمترین ابزار انسجام به کار رفته بودند. در سخنرانی سوم نیز، عناصر پیوندی بیشترین و معرفگی کمترین ابزار انسجام بودند و در سخنرانی چهارم ارجاع بیشترین و معرفگی کمترین ابزار انسجام به کار رفته بودند. در راستای تحلیل آماری دقیقتر و یافتن معناداری در توزیع ابزارهای انسجام در هریک از سخنرانیها، از آزمون مجذور کای استفاده گردید. بر اساس نتایج به دست آمده در سطح p<0.05 میان توزیع ابزارهای انسجام به کار رفته در هریک از سخنرانیها تفاوت معناداری وجود دارد.
